شناسایی و اولویت بندی عوامل موثر بر بقاء و ماندگاری کارکنان شهرداری منطقه ۱۳ تهران

مقدمه و هدف پژوهش: منابع انسانی به عنوان دارایی های هوشمند و مهم ترین سرمایه هر سازمان می باشند که عملکرد کارکنان و سازمان از لحاظ کارایی و اثربخشی تا حد قابل ملاحظه ای به کاربرد مناسب صحیح و موثر آن بستگی دارد؛ به همین منظور در سازمان های امروزی توجه به منابع انسانی بیش­تر از ابعاد مختلف دیگر مد نظر قرار گرفته و در حفظ و نگهداری منابع انسانی تلاش می کنند. شناسایی عوامل ایجاد رضایت و دلایل نارضایتی کارکنان و نیز ارزیابی رضایت شغلی آنان به عنوان اقدامی کلیدی در جهت اهداف سازمان، نقشی بسزا و چشمگیر دارد. از این رو این پژوهش با هدف شناسایی و اولویت بندی عوامل موثر بر بقاء و ماندگاری کارکنان شهرداری منطقه 13 تهران اجرا شده است. روش پژوهش: این پژوهش به روش توصیفی – پیمایشی با اهداف کاربردی در بین 307 نفر از کارکنان شهرداری منطقه 13 تهران اجرا شده است برای این منظور 175 نفر به عنوان نمونه آماری به روش ساده تصادفی انتخاب شده و با استفاده از پرسش نامه محقق ساخته ای با بیست گویه داده های مورد نیاز در مورد عوامل موثر بر بقا و ماندگاری کارکنان جمع آوری گردید. داده های جمع آوری شده با استفاده از spss و با آزمون های آماری تحلیل عاملی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. یافته های پژوهش: نتایج آزمون تحلیل عاملی، چهار دسته عامل مهم برای بقا و ماندگاری کارکنان منطقه 13 شهرداری تهران شناسایی نمود که امنیت شغلی، عدم تبعیض، حقوق و مزایای مناسب، احترام و حرمت به کارکنان، خدمات بیمه، انواع پاداش های مالی، ارتقاء شغلی، سرپرست و سبک مدیریت، مسکن سازمانی، انواع وام، تفویض اختیار و همکاران خوب 29/32 درصد از واریانس کل گویه ها را به خود اختصاص داده اند و مهم ترین عوامل موثر بر متغیر پژوهش تشکیل می دهند. نتیجه گیری: عوامل شغلی و سازمانی مانند، امنیت شغلی، ارتقای شغلی، عدالت سازمانی و بیمه و تأمین اجتماعی و همچنین مباحث مالی و اقتصادی مانند حقوق و مزایا، پاداش های مالی و تسهیلات وام جزو عوامل مهم در زمینه بوده و از نظر کارکنان نسبت به سایر عوامل در اولویت بیشتری قرار دارند.